• Zlati čoln
• Delavnica
• Festivali
• Simpoziji
• Literarne turneje
• Srečanja

• galerija
• arhiv
• podpirajo nas
• kontakt

V slovenščini:
pasijon
fragmenti
osebe: sin, oče (vedno z dvema telesoma), mati, ženska

I.
lebdel je v zraku. eno samo v kito zategnjeno poželenje. rezajoče in piskajoče nizanje glasov. nič milosti, nič usmiljenja. kič se je razraščal v njem in nad njim. iz dveh finih tekstur, dveh tankih nagovorov. oklepal ga je v zdaj in tu. in ga leno naseljeval. belo, slepo, medlo. tako pač pojo nebeški, angelski glasovi. (še kot trupli sta zarisovala koordinate njegovih misli. še kot obrisa nekoč mogočnih bivanj.) na tej skalni polici. postal je to, kar je pač moral postati. v svet je sestopal neposredno, brez pravega občutka za zgostitve. glasovi se niso več oglašali kot glasovi. šepetanja so se vsledila v lobanjsko dno. ustno votlino je imel polno jezika. dušilo ga je to preobilje zraka. izpljunil ga je. in se prepustil kiču sončnega zahoda in prehajanju večera in toplemu vetru, ki se je pričel termodinamično dvigovati iz globin. kot je bilo rečeno: postajanje večera ga bo razpletlo. dovršilo. gluho je poniknil proti dnu.


English draft:
passion
fragments
characters: son, father (always with two bodies), mother, woman

I.
he hovered in the air. only one in tendon tightened lust. cuttingly and squeakily sequencing of the voices. no grace, no mercy. kitsch was growing in him and over him. of two fine textures, two thin addresses. it clung him in now and here. and lazily inhabited him. whitely, blindly, dimly/faintly. that is how the heavenly, angelic voices are singing. (even as the corpses they/two of them were drawing the coordinates of his thoughts. even as the contours of once mighty existences.) on this ledge. he became what he had supposed to become. he descended in the world directly without a real sense for condensation. the voices did not make sounds as voices any more. the whisperings pursued themselves onto the bottom of the skull. his oral cavity was full of language/tongue. he was suppressed/damped by this plethora of air. he spat it out. and left/relinquished himself to the kitsch of the sunset and passing of the evening and to the warm wind, which began to rise thermodynamically from the depths. as it had been told: becomingness of the evening is going to untangle him. to complete him. he disappeared deafly towards the bottom.


V slovenščini:
III.
in rodila ga je. in ob rojstvu so se stresli temelji sveta. številna bitja so popadala iz plasti zraka. obdržala so se le najbolj čista, najbolj prepišna, bitja s sila enostavnimi zapogami možganske skorje. armada zdesetkana, brez mesarjev, brez marincev. le otroški obrazi. bitja s težo so pocepala kot muhe. in ko so treščila ob dobro shojena tla, so točno tako tudi zgledala – bitja. kot bi kdo z rolo časopisnega papirja zagrešil genocid. (vprašanja: inavguracija novega štetja? vpis praštevila? takole na enkrat?) v štrene zavozlani glasovi so naselili prostor, ki so ga zarisale niti prostega pada. zaželel si je biti življenje, ki se ne bi pričelo. ki se ne bi udejanilo takole, tu, kot dokaz nezdružljivosti dveh enako nabitih polov magnetita.


English draft:
III.
and she gave birth to him. and the foundations of the world shook at the same time. many creatures have fallen from the layers of the air. only the purest, the most windswept beings have been lasting/preserving. only the beings with highly plane/simple curve of a cerebral cortex. army is decimated, without butchers, without marines. only children's faces. the beings with the weight crushed like flies. and when they hit a well-trodden ground, they looked exactly like that – beings. as would someone commit a genocide with a roll of newspaper. (issues/questions: inauguration of the new counting/calendar era? register/entry of a prime number? like this at once?) in coils knotted voices inhabited a space/place, which had been delineated/sketched by the treads of a free fall. he wished to be a life which should not begin. which should not become real like this, here, as a proof of the incompatibility of two equally charged poles of magnetite.


Po polsku:
III.
i zrodziła go. i przy narodzinach zatrzęsły się posady świata. liczne istoty upadły z powietrznych sfer. ostały się tylko najczystsze, najbardziej eteryczne istoty z bardzo prostymi zwojami kory mózgowej. armia zdziesiątkowana, bez rzeźników, bez piechoty morskiej. tylko twarze dzieci. cięższe istoty zostały porozrywane jak muchy. i gdy uderzały o mocno udeptane podłoże, tak właśnie wyglądały – istoty. jak gdyby ktoś popełnił masową zbrodnię przy użyciu zrolowanej gazety. (pytania: inauguracja nowej ery? zapis liczby pierwszej? tak za jednym zamachem?) głosy splecione w pasma zasiedliły przestrzeń, zarysowaną przez nici swobodnego spadania. zapragnął być życiem, które nie powinno się było rozpocząć. które nie powinno się urzeczywistnić w ten sposób, tutaj, jako dowód nieprzystawalności dwóch biegunów magnetytu o takim samym ładunku.

Przekład: Agnieszka Żuchowska-Arendt


български:
III.
и тя го роди. и основите на света се разтресоха едновременно. много твари паднаха от въздушния слой. оцеляха само най-чистите и прозрачни същества, с най-простите извивки по мозъчната кора. армията бе разбита, без касапи, без пехота. само детски лица. съществата от материя, които имаха тегло, бяха смачкани като мухи. И когато се сгромолясаха върху утъпканата пътека, изглеждаха точно така – като същества. сякаш някой е извършил геноцид със завит вестник в ръка. (въпроси: тържествено начало на новото летоброене? въвеждане на простото число? по този начин, наведнъж?) намотани на кълбо гласове обитаваха място, очертано от нишката на свободното падане. той искаше да бъде живот, на който не е отсъдено да започне. който не бива да става действителен като този тук, като доказателство за взаимното отблъскване на два еднакви магнитни полюса.

Πевел Иван Ланджев


V slovenščini:
V.
njegovo telo ni utripalo v geometrično pravilnem, estetsko popolnem ritmu. njegovo spočetje je bilo čisti naravni zdrs. kriplji so shodili in mrtveci oživeli. voda se je prelila v vino. in prav tega ni hotel. prav to ni bila njegova izbira. tu je vzklila groza, se razrasla brez predmeta. in vendar se je izbralo: toča kamenja je počasi, preudarno, udarec za udarcem iz posamičnih plasti kože zbijala milost in usmiljenje. sočutje, ta ultimativna ljubezen, ni popustilo. tega ni imel v genskem zapisu. vanj preprosto ni bila vgrajena ta varnostna kartica, ta šifra. ko so epileptični sunki resetirali njegov duh, se mu je naložilo kot kazen, to sočutje. download completed. in koncept se je šepajoče zagnal. (vprašanja: kazen za kaj? kazen v imenu koga? zakaj se je svet v posamičnostih neprestano razkrival le skozi natrganine pomenov? ali je bilo res tako težko, da bi reč preprosto izrekla samo sebe?) seveda. njegovo telo je bilo bolj tekoča zmes kot karkoli drugega. postal je juha življenja. pobral je kamen in si ga vstavil. tokrat.


English draft:
V.
his body was not throbbing in geometrically correct, aesthetically perfect rhythm. his conception was pure natural slip. the cripples began to walk and the dead men were bring back to life. water has been spilled into the wine. and he did not want all these. these were not his choices. the dread/horror began to grow here and was growing without an object. and yet it has been chosen: hail of stones pounded slowly, deliberately/prudently, punch after punch from the separate layers of the skin grace and mercy. compassion, this ultimate love, did not give up/yield. that was not written in his gene. this security card, this code was simply not installed into him. when the epileptic jolts reset his spirit/mind, it has been loaded as a punishment – this compassion. download completed*. and the concept limply started up/run itself. (issues/questions: the punishment for what? punishment in who’s behalf? why did the world in his singularities constantly disclose itself solely through the torn pieces of the meanings? was it really so hard to make the thing/matter just to pronounce itself?) of course. his body was more liquid mixture than anything else. he became the soup of life. he picked up the stone and insert it into himself. this time.

*this phrase is in the original in English


Po polsku:
V.
jego ciało nie podrygiwało w prawidłowym geometrycznie, estetycznie perfekcyjnym rytmie. jego poczęcie było czystym naturalnym poślizgiem. chromi zaczęli chodzić, a martwi wrócili do życia. woda zamieniła się w wino. i wcale tego nie chciał. to wcale nie był jego wybór. tu wykiełkowała groza, rozrosła się bez obiektu. a jednak wybór został dokonany: grad kamieni powoli, z rozmysłem, cios za ciosem z poszczególnych warstw skóry wybijał łaskę i miłosierdzie. współczucie, ta ostateczna miłość, nie poddało się. tego nie miał zapisanego w genach. po prostu ta karta bezpieczeństwa, ten szyfr nie został w nie wbudowany. gdy fale epilepsji resetowały jego ducha, załadowano mu za karę to współczucie. download completed. i kulejący koncept ruszył. (pytania: kara za co? kara w czyim imieniu? dlaczego świat w swoich osobliwościach nieustannie odsłaniał się wyłącznie przez strzępy znaczeń? czy to naprawdę tak trudno aby materia wypowiedziała samą siebie?) oczywiście. jego ciało było bardziej mieszaniną cieczy niż czymkolwiek innym. stał się zupą życia. podniósł kamień i włożył go w siebie. tym razem.

Przekład: Agnieszka Żuchowska-Arendt


V slovenščini:
VI.
22
zavidal jim je to slepoto za glasove. da tišina v njih ni spregovorila. jih ni silila h govorjenju. da so lahko mirno šli mimo sebe in se ne ozrli. on pa je bil kot riba na suhem. besede, ki so se zgoščale, niso bile njegove. zaokrožile so po ustni votlini in pricurljale na dan. nihče jih ni razumel. še najmanj on sam. razumevanje preprosto ni bila prava pot, pravi način. (znotraj lupine ni ničesar. je le lupina.) a besede morajo biti izvržene. morajo biti, da se čas ujame v zglob. dobesedno. skozi njega izrečene so se nalagale v neprodušne plasti zraka. in tako konzervirane čakale na svoj trenutek. nasičen in pritiskajoč je bil prostor v njem. (nekoč, nekje pa je bil bolj človek lesenega kladiva. ali kakega drugega preprostejšega orodja.)


Po polsku:
VI.
22
zazdrościł im tej ślepoty na głosy. że milczenie w nich nie przemówiło. nie zmuszało ich do mówienia. mogli spokojnie się minąć i nawet nie obejrzeć za siebie. on był jak ryba wyrzucona na brzeg. słowa, gęstniejące, nie były jego słowami. rozpierzchły się po jamie ustnej i wyciekały na zewnątrz. nikt ich nie rozumiał. najmniej on sam. zrozumienie po prostu nie było właściwą drogą, właściwym sposobem. (wewnątrz powłoki nic nie ma. jest tylko powłoka.) słowa muszą zostać wyplute. muszą być, żeby czas mógł zostać złowiony w stawie. dosłownie. przez niego wypowiadane gromadziły się w nieprzeniknionych sferach powietrznych. i tak zachowane czekały na swoją chwilę. przestrzeń w nim była nasycona i dławiąca. (kiedyś, gdzieś był raczej człowiekiem z drewnianym młotem. albo z innym prostym narzędziem.)

Przekład: Agnieszka Żuchowska-Arendt


V slovenščini:
IX.
neko jutro bo, tako kot je ona svoje telo, on razpel svojo biserno dušo. v zapredek so bo ujel ves mrčes. in grehi vseh bodo odplačani. takole naenkrat. – vsako noč se je prebujala v njegove sanje in se nasmehnila in šepetaje učila. in kri je bila naslednje jutro spet tu. in on ne tu in ne tam. obtežen. preveč je bilo vsega na njem. preveč ga je vleklo, tiščalo k tlom. karkoli je storil, karkoli, da bi se odtežil ... vse je spolzelo skozenj. (vprašanje: je bila tudi ona tu zgolj zato, da bi postal, kar ni hotel postati?) onadva pa sta čakala. da se utrudi. da se ji odreče. da izsanja te morilske sanje. nista dopustila, da bi na sebi končal zaporedje vdiha-izdiha. vse na njem bo moralo izpareti samo od sebe. in takrat jo je ubil. mirno in naveličano sta ga opazovala. v posesti sta imela ves razpoložljiv čas. brez voljno je gledal, kako ji je razparal trebuh. in iztrgal še nerojeno življenje. in jima, porodničar, sklonjene glave sledil. na mestu srca se mu je v katedrali reber vrtel biserni kamen.


English draft:
IX.
one morning will he, as she did with her body, unfold his pearly soul. this cocoon will catch all the insects. and the sins of all will be redeemed. like this, at once. – every night she was waking up in his dreams and smiled and whispery taught. and the blood was the next morning here again. and he was not here and not there. burdened. there was too much on him. it dragged, oppressed him to the ground. whatever he did to unburden himself ... everything just slipped through him. (issue/question: was she also here just for the reason that he would become what he did not want to become?) the two of them, however waited. on him to become fatigued. on him to deny her. on him to dream out these murderous dreams. they did not allow him to end on himself this sequence of inhalation-exhalation. everything on him will have to evaporate by itself. and then he killed her. they observe him quietly and weary. they held all the available time in their possession. without the will he watched himself ripping her stomach. and tearing out yet unborn life. and as obstetrician followed them with bowed head. in the cathedral of ribs the pearl stone rotated at the site of his heart.


Po polsku:
IX.
pewnego ranka, tak jak ona uczyniła ze swoim ciałem, on rozpostrze swoją perłową duszę. do kokonu będzie chwytał wszystkie owady. i wszystkie grzechy zostaną odpuszczone. tak za jednym zamachem. – każdej nocy budziła się w jego snach i uśmiechała się i szeptem nauczała. i krew była tu znowu kolejnego ranka. a jego nie było ani tu ani tam. przeciążony. zbyt wiele na niego nałożono. Za bardzo mu to ciążyło, przygniatało do ziemi. cokolwiek uczynił, cokolwiek, aby się odciążyć… wszystko przeciekało mu przez palce. (pytanie: czy ona była tu jedynie po to, aby stał się tym, kim nie chciał zostać?) a oni czekali. aż się zmęczy. aż się jej wyrzeknie. aż wyśni te mordercze sny. nie pozwolili mu zakończyć na sobie sekwencji wdech-wydech. wszystko powinno w nim wyparować samo z siebie. i wtedy ją zabił. obserwowali go spokojni i zmęczeni. dysponowali całym możliwym czasem. bezwolnie patrzył jak rozcinał jej brzuch. i wyszarpał nie narodzone jeszcze życie. i patrzył na nich jak położnik, ze spuszczoną głową. zamiast serca w katedrze jego żeber obracał się perłowy kamień.

Przekład: Agnieszka Żuchowska-Arendt


V slovenščini:
X.
hladen piš je pregnal zadnje drobce pritajene noči. kot je pričakoval, so angeli zaplavali okoli njega. na videz miroljubno, kot to pač počno polbitja. a ni ga več preslepila bebavost otroških lic. nobena finomehanika ni več mogla zakriti manipulacije njunega dela. vkalupil, vpotegnil se je v njun lokalni načrt. vojska angelov je poniknila vanj. vanj jih je preprosto posesalo vakumsko razmerje tolikokrat žganih plasti. končno je popolnoma izhlapel. končno je bil slep in popolnoma prosojen. tam, v sebi, se je počasi, šepajoče mlel. časa je imel zdaj na pretek. (ta transfer časa.) znoj se je ujel v pore naježene kože. in se ohlajal v slane kristale. z jezikom si je rašpljal spomin in ga naseljeval s praznino. mutacija je vstavljala nove pomene v iztrošene reči. končno se je v njem in nad njim bohotil le kič.


English draft:
X.
cool breeze drove away the last fragments of the still night. as he expected, the angels began to swim around him. apparently/seemingly peacefully, in the way as the half-creatures doing it. however, he was no longer misled by idiocy/inanity of children’s cheek. whichever precision mechanics could no longer conceal the manipulation of their* work. he moulded, retracted in their* local plan. army of angels disappeared into him. they were simply sucked into him by the vacuumed ratio of several times burned layers. finally, he vaporized completely. finally, he was blind and completely transparent. there, inside of him, he was slowly, limply grinding himself. he had now a plethora of time**. (this transfer of time.) sweat was caught in the pores of the prickly skin. and cooling down into the salty crystals. he grinded*** his memory with tongue and inhabited it by the emptiness. mutation was inserting a new meanings into worn out things/matters. finally, only the kitsch straggled in him and above him.

* two of them
** all the time he ever wanted
*** like iron on wood

13. pesniškoprevajalska delavnica Zlati čoln 2015

13. mednarodna pesniškoprevajalska delavnica Zlati čoln 2015

Letošnja mednarodna pesniškoprevajalska delavnica Zlati čoln bo potekala od 23. do 30. avgusta 2015 v Škocjanu na Krasu in v Ljubljani.
Pri programu bodo sodelovali Petra Kolmančič, Goran Č. Potočnik, Urška P. Černe, Nino Flisar, Tatjana Jamnik, Muanis Sinanović in prevajalki najmlajše generacije Anja Sredić in Špela Kopitar. Iz tujine se nam bodo letos pridružili Anupama Amaran (ZDA, Tamil Nadu), Ivo Landžev (Bolgarija), Goro Takano (Japonska), Ana Brnardić (Hrvaška), Agnieszka Żuchowska-Arendt (Poljska), Jacek Lenkiewicz (Poljska) in Kari Klemelä (Finska).
Kot običajno bo delavnico vodil Iztok Osojnik.
Udeleženci Zlatega čolna bodo svoje prevajalsko delo predstavili na dveh literarnih nastopih:  v četrtek, 27. avgusta, ob 20.00 pred cerkvijo Sv. Kancijana v Škocjanu pri Divači in v petek, 28. avgusta, ob 11.00 v Trubarjevi hiši literature v Ljubljani ter na spletnih straneh www.ia-zlaticoln.org.

Program so podprli Javna agencija za knjigo RS, Turistično društvo Škocjan, Regionalni park Škocjanske jame, KUD Police Dubove, KD Vilenica, Krka, d. o.o., KUD Apokalipsa.

PROGRAM

Nedelja, 23. avgust
19:00 – pozdravna večerja

Ponedeljek, 24. avgust
9:30 – začetek delavnice
13.00 – kosilo
19:30 – večerja

Torek, 25. avgust
9:30 – delovni sestanek
13:00 – kosilo
14:30 – obisk jame
19:30 – večerja

Sreda, 26. avgust
9:30 – delovni sestanek
13:00 – kosilo
15:00 – izlet po okolici
19:30 – večerja

Četrtek, 27.avgust
9:30 – delovni sestanek
13:00 – kosilo
18:30 – večerja
20:00 – branje v Škocjanu

Petek, 28. avgust
9:30 – odhod v Ljubljano
11:00 – branje v Trubarjevi hiši literature

Sobota, 29. avgust
9:30 – pogovor o prevajanju
13:00 – kosilo
19:00 – večerja

Nedelja, 30. avgust
Odhod po zajtrku

Udeleženci:

Petra Kolmančič, Nino Flisar, Goran Potočnik Černe, Urška Černe Potočnik, Muanis Sinanović, Tatjana Jamnik, Anja Sredić, Špela Kopitar in Iztok Osojnik (Slovenija), Anupama Amaran (ZDA), Ivan Landžev (Bolgarija), Goro Takano (Japonska), Ana Brnardić (Hrvaška), Agnieszka Żuchowska-Arendt (Poljska), Jacek Lenkiewicz (Poljska) in Kari Klemelä (Finska).